De basis voor de bereiding is het beslag, gemaakt met meel, water, zout en gedroogde gist of biergist, dat niet mag klonteren en zeer vloeibaar moet zijn. Hierin worden de gesneden groenten, de schoongemaakte zwezeriken, de stukjes geweekte stokvis, de polentastukjes, ricotta met zout en peper, of de courgettebloemen (zonder stamper), ondergedompeld. Het assortiment wordt gecompleteerd met “zeppulelle”, kleine stukjes gebakken gistdeeg, aardappelkroketjes (kleiner dan de gewone kroket en zonder mozzarella), mini-arancini oftewel rijstballetjes (gepaneerde balletjes van gekookte rijst, met doperwtjes of gehakt, met of zonder tomatensaus). Al deze producten worden gefrituurd in een royale hoeveelheid olie, die regelmatig wordt ververst, en vervolgens geserveerd in een “cuoppo”, een puntzak van stropapier, die ook het overtollige frituurvet absorbeert.
Frittura Napoletana is de verzamelnaam voor Napolitaanse gefrituurde snacks, die samen met pizza het typische straatvoedsel zijn volgens de Napolitaanse traditie. Normaliter wordt het op straat verkocht en al wandelend gegeten. Recepten hiervan zijn opgenomen in talloze kookboeken. In Napels en provincie is het een algemeen bekend product, verkrijgbaar bij de zogenaamde friggitorie (frituurhuisjes), maar ook in restaurants en pizzeria’s.
